عاشقانه 5 - رنگ طالبی بوی خدا دارد !

نویسنده: محمد

پنج شنبه 87/2/5 ساعت 10:57 صبح

ارام تر بگذر

ای مسافر ! ای جدا ناشدنی ! گامت را آرام تر بردار ! از برم آرام تر بگذر ! تا به کام دل ببینمت .
بگذار از اشک سرخ گذرگاهت را چراغان کنم .
آه ! که نمیدانی ... سفرت روح مرا به دو نیم می کند ... و شگفتا که زیستن با نیمی از روح تن را می فرساید ...
بگذار بدرقه کنم واپسین لبخندت را و آخرین نگاه فریبنده ات را .
مسافر من ! آنگاه که می روی کمی هم واپس نگر باش . با من سخنی بگو . مگذار یکباره از پا در افتم ... فراق صاعقه وار را بر نمی تابم ...
جدایی را لحظه لحظه به من بیاموز... آرام تر بگذر ...
وداع طوفان می آفریند... اگر فریاد رعد را در طوفان وداع نمی شنوی ؟! باران هنگام طوفان را که می بینی ! آری باران اشک بی طاقتم را که می نگری ...
من چه کنم ؟ تو پرواز می کنی و من پایم به زمین بسته است ...
ای پرنده ! دست خدا به همراهت ...
اما نمی دانی ... نمی دانی که بی تو به جای خون اشک در رگهایم جاریست ...
از خود تهی شده ام ... نمی دانم تا باز گردی مرا خواهی دید ؟؟؟

نظرات دیگران ( )

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

سفر دوباره
یادداشت چهارم
بدون شرح ...
تست های روانشناسی
مناجات با خدا
یادداشت سوم
سالگرد ساخت مسجد مقدس جمکران به دستور امام زمان ( عج )
مسجد مقدس جمکران افراط ها و تفریط ها :
گزارش کاراموزی ساختمان
خلاصه ترجمه جز چهارم
خلاصه ترجمه جز دوم و سوم
مجموعه عکس های کعبه
سخنان پیامبر (ص) درباره ماه مبارک رمضان در اواخر ماه شعبان
جمعه زیباست چون یار آمدنیست
عصر ظهور
[همه عناوین(72)][عناوین آرشیوشده]

ارتباط با من

درباره من

محمد
عاقبت بند سفر پایم بست ... می روم خسته و افسرده و زار، سوی منزلگه ویرانه خویش، به خدا می برم از شهر شما، دل شوریده و دیوانه خویش، می برم تا که در آن نقطه دور، شستشویش دهم از لکه عشق، زین همه خواهش بیجا و تباه، می برم تا ز تو دورش سازم، ز تو ای جلوه امید محال، می برم زنده بگورش سازم، تا از این پس نکند یاد وصال، بخدا غنچه شادی بودم، دست عشق آمد و از شاخم چید، شعله آه شدم صد افسوس، عاقبت بند سفر پایم بست، می روم خنده به لب ‚ خونین دل، می روم از دل من دست بدار، ای امید عبث بی حاصل .

لوگوی وبلاگ