چند وقت بود که می خواستم قران را ختم کنم و درست که کلام وحی نوارنی است اما چون معنای چیزی که می خواندم نمی دانستم زود خسته می شدم و نمی شد که قران را ختم کنم از طرفی هم دوست داشتم بدانم خدایم در قران چه فرموده و چگونه با ما سخن گفته ، دوست داشتم از برنامه قران برای زندگی ام استفاده کنم و ...

تا اینکه در این ماه رمضان تصمیم گرفتم ترجمه قران را ختم کنم و نکات کلیدی آن را بنویسم تا اسلام را از قران بشناسم و جواب سوالاتم را از خدایم بشنوم و او را از زبان خودش بشناسم و همچنی بتوانم قرانی زندگی کنم و برنامه سعادتی که خدا آن را در قران قرار داده بخوانم

خلاصه آن را هم در اختیار شما قرار می دهم ، خلاصه ای از نکات اخلاقی قران ) مثلا ویژگی کسانی که خداوند آن ها را دوست دارد ، معرفی کسانی که به قول قران رستگار می شوند و تعریف قران از مشخصه های اخلاقی ) :

جز دوم ( سوره بقره ) :

آیه 144 : اشاره به داستان تغییر قبله

چکیده چند آیه : خداوند نعمت کامل را هدایت می داند و آن را به هر که بخواهد عنایت می فرماید

آیه 152 : مرا با عبادت و اطاعت خود یاد کنید که من نیز با دادن نعمت ها شما یاد خواهم کرد

آیه 153 : ای کسانی که ایمان آورده اید از صبر و نماز یاری جویید زیرا خدا با صبر پیشگان است

آیه 155 : قطعا ما شما را به چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش اموال و نفوس و فرزندان می آزماییم و تو ای پیامبر به شکیبایان نوید ده

آیه 156 : همانان (اشاره به سوره قبل) که چون پیشامد ناگواری به آنان برسد می گویند : ما از آن خداییم و به سوی او باز می گردیم

آیه 177 : نیکی آن است که انسان به خدا و روز واپسین و فرشتگان و کتاب های آسمانی و پیامبران ایمان آورده و مال خود را با این که به آن علاقمند است به خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و در راه مانده و گدایان و در راه آزادی بردگان داده است و نماز را بر پا داشته و زکات خود را پرداخته است و آن است که چون پیمانی بستند به پیمان خود وفا کردند و آن است که در تنگدستی و زیانکاری و به هنگام کارزار شکیبایی و پایداری نمودند ، ایناند کسانی که راست گفته اند و اینانند تقوا پیشگان

آیه 180 : وصیت بر عهده تقوا پیشگان است

آیه 185 : اشاره به روزه ماه رمضان

آیه 189 : نیکی آن است که کسی تقوا پیشه کند و به خانه ها از در آن ها وارد شوید و از خدا پروا کنید باشد که سعادتمند شوید

آیه 190 : از حدود الهی تجاوز نکنید که خداوند تجاوزگران را دوست نمی دارد

آیه 201 : برخی از مردم آخرت طلبانی هستند که می گویند : پروردگارا در دنیا به ما بهره ای نیکو که خوشایند توست و در آخرت نیز بهره ای نیکو که خود می پسندی عطا فرما و ما را از عذاب آتش دوزخ نگاه دار

آیه 205 : خداوند تباهی را دوست نمی دارد

آیه 211 : و هر کس نعمت خدا را پس از آن که در اختیارش قرار گیرد دگرگون کند ( در مسیری که شایسته است به کار نبندد) دچار کیفر الهی می شود و خدا سخت کیفر است

آیه 215 : از تو می پرسند : چه چیزی انفاق کنند ؟  بگو : هر مالی انفاق کنید برای پدر و مادر و خویشاوندان نزدیک تر و یتیمان و بینوایان و در راه مانده و هر کار نیکی انجام دهید ، قطعا خدا به آن آگاه است

آیه 216 : شاید چیزی را ناخوشایند بدانید در حالی که آن برای شما نیکوست و شاید چیزی را دوست بدارید در حالی که آن برای شما شر است خداوند می داند و شما نمی دانید

آیه 220 : از تو درباره یتیمان می پرسند بگو : اصلاح امور آنان به گونه ای که برایشان سودمند باشد نیکی است

آیه 222 : خداوند کسانی که بسیار توبه کنند و در پاکی و پاکیزگی کوشا باشند دوست می دارد

چکیده چند آیه : هنگامی که زنان را طلاق گفتید یا با رجوع خود آنان را به طور پسندیده در همسری خود نگاه دارید و یا به طور پسندیده رهایشان کنید و آنان را برای این که زیانی به ایشان برسانید نگاه مدارید-شوهرانشان اگر خواهان اصلاح باشند از دیگران سزاوارترند-خویشاوندان زنان نباید آنان را از ازدواج مجدد با شوهران سابق خود چناچه به طور پسندیده میان خود به توافق رسیده اند باز دارند

آیه 237 : گذشت شما به تقوا نزدیک تر است و در میان خود بخشش و بزرگواری را فراموش نکنید

آیه 238 : بر نمازها به ویژه نماز میانه مواظبت کنید که مبادا از شما فوت شود یا آداب و شرایط آن رعایت نشود و فرمان های خدا را از روی خضوع و با اخلاص انجام دهید

آیه 244 : حیات و نیک بختی شما مومنین در جهاد است پس در راه خدا پیکار کنید و بدانید که خدا سخنان شما را می شنود و از راز دل ها خبر دارد

آیه 249 : چه بسیار گروهی اندک که به اذن خدا بر گروهی بسیار پیروز شده اند و خدا با صبر پیشگان است ( اشاره به داستان طالوت و جالوت )

جز سوم :

آیه 253 : کسانی که با ترک انفاق به کفر روی می آورند سخت ستمکارند

آیه 257 : خداوند سرپرست کسانی است که ایمان آورده اند ، آنان را از تاریک ها بیرون می برد و به سوی روشنایی هدایت می کند

آیه 258 : خداوند مردم ستمکار را هدایت نمی کند

آیه 262 : کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند سپس در پی انفاق خود کمترین منتی نمی گذارند و اندکی آزار نمی رسانند پاداش خود را نزد پروردگارشان خواهند داشت و نه ترسی آنان را فرو می گیرد و نه اندوهگین می شوند

آیه 263 : با تهیدستان سخنی نیکو گفتن و از خطای آنان در گذشتن بهتر از صدقه ای است که آزاری در پی آن باشد

آیه 264 : خداوند مردم کفر پیشه را هدایت نمی کند ( همچنین آیه و آیات قبل اشاره به این دارد که منت ، آزار و ریا صدقه و انفاق را تباه می کند )

آیه 267 : ای کسانی که ایمان آورده اید از چیزهای مرغوبی که بدست آورده اید و از آنچه از زمین برای شما برآودره ایم انفاق کنید و مبادا در پی نامرغوب آن بروید که آن را انفاق کنید در صورتی که اگر به خودتان می دادند آن را نمی گرفتید

آیه 268 : این شیطان است که وقتی می خواهید از اموال مرغوب خود را انفاق کنید شما را به تهیدستی تهدید می کند و به بخل که خصلتی زشت است فرمان می دهد

آیه 271 : اگر صدقه ها را آشکار بپردازید که دیگران را نیز به آن ترغیب کنید نیکوست و اگر آن ها را نهان دارید و به بینوایان بپردازید از آن روی که به خلوص نیت نزدیک تر است برای شما بهتر است و در هر حال خداوند پاره ای از گناهان شما را از شما می زداید

آیه 272 : این مومنان هر مالی را که انفاق می کنید به سود خودتان است بدین شرط که آن را جز برای دستیابی به خشنودی خدا انفاق نکنید و هر مالی را که می بخشید به طور کامل به شما بازگردانده می شود و بر شما ستم نمی رود

آیه 273 : صدقات برای آن تهیدستانی است که در راه خدا محصور شده اند و نمی توانند برای کسب و درآمد در زمین سیر و سفر کنند-آنان با وجود نیازمندی شدید به اصرار از مردم چیزی نمی خواهند

آیه 276 : ربا خواران بسیار ناسپاس و گنهکارند و خدا هیچ ناسپاس و گنه پیشه ای را دوست ندارد

آیه 280 : اگر تنگدستی که از پرداخت وام خود ناتوان است وجود داشته باشد باید تا آن گاه که تمکن یابد به او مهلتی دهید البته بخشیدن وام به او و صدقه به حساب آوردن آن برای شما بهتر و سودمندتر است اگر بدانید

سوره آل عمران :

آیه 16 : تقوا پیشگان کسانی اند که می گویند : پروردگارا ما ایمان آورده ایم پس گناهانمان را بیامرز و مارا از عذاب آتش در امان دار

آیه 17 : آنان (تقوا پیشگان) در اطاعت خدا و پرهیز از گناهان و در برابر ناگواری ها شکیبایند و در سخن راست می گویند و در عبادت خدا فروتن اند و از اموال خود به مستمندان انفاق می کنند و در سحرگاه از خدا آمرزش می طلبند

آیه 19 : دین نزد خدا تسلیم شدن در برابر او و پذیرفتن احکام و حقایقی است که او فرستاده است

آیه 30 : ای پیامبر یاد کن روزی را که هر کس هر کار نیک و بدی کرده است در برابر خود حاضر شده می یابد و آرزو می کند که میان او و کار ناپسندش زمانی دراز فاصله بود

آیه 40 : به پسر دار شدن حضرت زکریا در پیری با همسری نازا اشاره شده است

آیه 47 : به بچه دار شده حضرت مریم بدون وجود همسر اشاره شده است

آیه 76 : هر کس به پیمان خود وفا کند و تقوا پیشه سازد محبوب خداست چرا که خدا تقوا پیشگان را دوست می دارد

یه سری عکس از محل تولد دوباره ام (بیت الله الحرام) داشتم که خواستم در اختیار شما قرار بدم ، عکس ها به ترتیب از گذشته تا آینده مرتب شده که البته تعدادی از آن ها را خودم انداختم که امیدوارم قسمت همتون بشه

خلاصه اینکه اگر دلتون پر کشید التماس دعا

مستحب است که وقتی کعبه را دیدید بعد از شکر و سبحان او بگویید : السلام علیک یا علی ابن ابی طالب

اینم یه عکس هنری که از طبقه بالا گرفته شده

اینم یه عکس استثنایی که با وجود شرطه های متعدد کنار کعبه توانستم به لطف خدا بیندازم

 سید قدس سره در «اقبال» از کتاب «بشارة المصطفی لشیعة المرتضی» با استناد آن به «حسن بن علی بن فضال» از امام رضا از پدرانش، از امیرالمؤمنین – درود و سلام بر آنان – روایت نموده که که حضرت فرمودند: رسول خدا (ص) روزی برای ما سخنرانی نمود و فرمود:

«مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و بخشش گناهان نزدیک است؛ ماهی که نزد خدا برترین شبها و ساعتهای آن بهترین ساعتهاست؛ ماهی است که در آن به میهمانی خدا دعوت شده و شما را در این ماه از کسانی قرار داده اند که شایسته کرامت خدا هستند. نفس کشیدن شما در آن تسبیح و خوابیدنتان در ان عبادت و عمل شما در آن مقبول و دعای شما در آن مستحبات است. پس با نیتهایی راست،‌ و دلهایی پاک از خدا بخواهید شما را موفق ره روزه آن، و خواندن کتابش نماید. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه بزرگ محروم شود.

با تشنگی و گرسنگی خود در آن، گرسنگی و تشنگی روز قیامت را بیاد آورید. به فقیران خود صدقه بدهید؛ بزرگان خود را در آن احترام کنید؛‌ کوچکترها را مورد رحمت خود قرار دهید و صله رحم بجا آورید. زبانهای خود را حفظ کرده، دیدگان خود را از آنچه نگاه به آن حلال نیست، نگهدارید. با یتیمان مردم مهربانی کنید تا با یتیمان شما مهربانی شود. به درگاه خداوند از گناهان خود توبه کنید. هنگام نماز دستهایتان را با دعا بطرف او بلند کنید؛ زیرا این وقت بهترین اوقات است و خداوند در آن هنگام با نظر رحمت به بندگانش نگاه کرده و هنگامی که از او بخواهند و با او مناجات نمایند،‌ جواب آنان را می دهد. و اگر او را صدا بزنند،‌ به آنان لبیک می گوید. و اگر دعا کنند، دعایشان را مستجاب می کند.

مردم! شما زندانی اعمال خود می باشید، با استغفار خود را آزاد کنید. پشتهایتان را از گناه سنگین است با طولانی نمودن سجده های خود آن را سبک نمایید. بدانید خداوند به عزت خود سوگند خورده است که سجده کنندگان و نمازگزاران را عذاب نکند و در روزی که مردم برای پروردگار جهانیان بر می خیزند، آنان را با آتش نترساند.

مردم! کسی که به مؤمن روزه داری افطار بدهد،‌ ثواب آزاد کردن یک بنده و آمرزش گناهان گذشته خود را دارد. عرض کردند: رسول خدا! همه ما نمی توانیم این کار را انجام دهیم. حضرت فرمودند:‌ از آتش بپرهیزید، گرچه با نیمدانه خرمایی. از آتش بپرهیزید، گرچه با جرعه آبی.

مردم! هر کدام از شما که اخلاق خود را در این ماه اصلاح کند، روزی که در صراط پاها می لغزد، جوازی بر صراط خواهد داشت. و هر کدام از شما که بر بنده و کنیز خود آسان بگیرد،‌ خداوند در حساب بر او آسان خواهد گرفت؛ و کسی که شر خود را در آن باز دارد،‌ خداوند در روزی که او را ببیند غضب خود را از او باز می دارد. کسی که یتیمی را بزرگ بدارد،‌خداوند در روزی که او را ببیند او را بزرگ خواهد داشت؛ و کسی که در این ماه صله رحم کند، خداوند روزی که او را ببیند او را به رحمت خود وصل می کند. کسی که در آن قطع رحم کند، خداوند روزی که او را می بیند رحمت خود را از او قطع خواهد نمود. و کسی که یک نماز مستحبی بخواند خداوند برای او خلاصیی از آتش می نویسد. و کسی که عمل واجبی انجام دهد ثواب کسی که هفتاد واحب را در ماهی غیر از این ماه انجام دهد،‌ خواهد داشت. و کسی که در این ماه زیاد بر من صلوات بفرستد، روزی که ترازوها سبک است، خدواند ترازوی او را سنگین می نماید. و کسی که یک آیه از قرآن بخواند، مانند پاداش کسی که قرآن را در ماهی غیر از این ماه ختم کند، خواهد داشت.

مردم! درهای بهشت در این ماه باز است،‌ از پروردگار خود بخواهید آن را به روی شما نبندد؛‌ درهای جهنم نیز بسته است از پروردگار خود بخواهید آنان را بر شما مسلط نکند.

امیر المؤمنین علیهم السلام فرمود: برخاستم و عرض کردم رسول خدا! برترین اعمال در این ماه چیست؟ فرمودند: اباالحسن! برترین اعمال در این ماه دوری گزیدن از حرامهای خدای عزیز و بزرگ است. سپس گریه کرد. عرض کردم چرا گریه می کنی، رسول خدا! فرمود: علی! بخاطر حلال شمردن تو در این ماه است؛ گویا با تو هستم و تو برای پروردگارت نماز می خوانی و بدبخت ترین اولین و آخرین، همانند «پی کنند شتر ثمود» ضربه ای به جلو سرت می زند که موی صورتت با آنان رنگین می شود.

امیر المؤمین علیهم السلام فرمود: عرض کردم: رسول خدا! آیا در آن حال دینم سالم است؟ فرمود: آری، دینت سالم است. سپس فرمود: علی! کسی که تو را بکشد مرا کشته و کسی که با تو دشمنی کند با من دشمنی نموده و کسی که به تو ناسزا بگوید، ‌به من ناسزا گفته، زیرا تو مانند نفس من هستی روح تو از روح من و سرشت تو از سرشت من است؛ خدای عزیز و بزرگ مرا آفرید؛‌ تو را نیز آفرید و مرا برگزید! و تو را؛ خدای عزیز و بزرگ مرا آفرید؛ تو را نیز آفرید و مرا برگزید! و تو را؛ من را برای پیامبری انتخاب نمود و تو را برای امامت اختیار کرد.

بنابراین کسی که امامت تو را انکار کند پیامبری من را انکار کرده. علی! تو وصی من، پدر فرزندانم، همسر دخترم و جانشین من در میان امتم در زندگی من و بعد از مرگ من هستی. امر تو امر من و نهی تو نهی من است. به کسی که مرا به پیامبری برانگیخته و مرا بهترین مردم قرار داد، قسم می خورد که تو حجت خدا بر خلق او و امین او بر رازش،‌ و جانشین او در میان بندگانش می باشی.»

 از کتاب المراقبات اثر مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد ملکی تبریزی(ره) بخش مراقبات ماه مبارک رمضان (صفحه 211)

یکی از لطف های خداوند به من این است که خانه ما نزدیک جمکران است و فاصله ما سواره حدود 10 دقیقه و پیاده حدود 1 ساعت راه بیشتر نیست برای همین مدتی بود هر هفته حداقل یک بار می رفتم جمکران بطوریکه اگر سه شنبه ها نمی توانستم بروم سعی می کردم شب جمعه و یا سحر جمعه بروم اما اگر سحر جمعه نمی توانستم برم ظهر جمعه می رفتم و اگر آن هم نمی شد غروب جمعه می رفتم و اگر غروب جمعه شد و من جمکران نرفتم یعنی آن هفته دیگر جمکران نمی توانم بروم .

اما گاهی اوقات هم هفته ای چند بار می رفتم ، نمی دانم بر دیدار امامم مشتاق بودم و یا ... آخه مدتی بود آرزویی داشتم در دل که روان می سوزد و جان کاهد اما تلاش می کردم وقتی که جمکران می رفتم ذهنم را از هر چیزی خالی کنم و برای عرض ارادت به جمکران بروم و فقط در آخر از آرزویم برای او بنویسم و در این مدت به او خیلی نزدیک شدم  و خیلی حال خوشی در راه و مسجد بهم دست می داد ...

زمان می گذشت تا اینکه آرزویم در شعله بی رحمی دنیا سوخت و مدتی بی حس بودم و این اواخر هم دیگر نشد که درست و حسابی بتوانم جمعه ها جمکران بروم ، نمی دانم چرا ؟ ...

نمی دانم به حساب چی بگذارم ؟ اما می خواهم به حساب کلاس های فوق لیسانس تهرانم و مسافرت های تابستانی بگذارم  که من هرگز از امامم  دلخور نیستم و او را دوست دارم و امروز هم دلم خیلی برای جمکران تنگ شده و احتمالا هم نمی توانم بروم جمکران و هفته بعد هم به احتمال قوی نمی توانم بروم ، افسوس ...

و امید دارم امامم مرا یاد کند غروب جمعه آن هنگام که دیگر احتمال قوی دیگر نمی توانم جمکران آیم .

امید دارم امامم مرا دعا کند ، دعا کند جوانی را که هر جمعه عاشقانه سوی جمکران می آمد .

امید دارم امامم غروب جمعه لا به لای نامه های داخل چاه که بر ایشان عرضه می شود ، دنبال نامه ام بگردد و اگر نبود مرا دعا کند که ان شا الله هفته بعد بتوانم بیایم .

امید دارم امامم ، جوان عاشقی را که هر جمعه گوشه ای در مسجد جمکران او را دعا می کرد و با او سخن می گفت یاد کند .

امید دارم امامم سراغ مرا بگیرد و بگوید کجاست آن جوان پر مدعا که هر جمعه ما را در مسجد جمکران یاد می کرد .

امید دارم امامم کسی را که دلش کبوتر جمکران است یاد کند که من اکثر اوقات او را یاد کرده ام .

آه ، ای روزگار مگر من از تو چه خواستم ؟ مگر چیز زیادی است که من هر سحر جمعه قم باشم و بتوانم به جمکران بروم ؟

آه ، ای مسجد جمکران ، ای ملائک جمکران ، بی انصافی است اگر مرا یاد نکنید ، من هر هفته که قم بودم به جمکران می آمدم و اطرافیانم را یاد می کردم و حال که من از مسجد دورم آیا کسی است که مرا در آن جا یاد کند ؟

آه ، ای ستون ردیف اول با تو هستم ! آری با تو هستم ! نمی دانم مرا به یاد داری ، یا نه ! من که هرگاه به مسجد می آمدم کنار تو می نشستم ، کنار تو نماز می خوانم و تکیه بر تو برای امامم نامه می نوشتم .

تو را مردم از سنگ دانند ! اما من این چنین نپندارم ، مگر می شود که امامم ، صاحب من ، صاحب تو ، حجت خدا ، ولی خدا ، در کنار تو نماز بخواند و بر تو تکیه دهد و تو از سنگ باشی و از انفاس روحانی ایشان صاحب نفس و روح نشوی ! پس تو از سنگ نیستی بلکه دل من از سنگ است ، دل من اگر دل بود این جمعه که نمی توانم جمکران روم از من جدا می شد و سوی مسجد پرواز می کرد ولی دل من سنگی است اسیر من !

دل من اگر دل بود نه تنها خودش پرواز می کرد بلکه مرا از قید و بند زنجیرهای نفسم آزاد می کرد و مرا نیز به پرواز در می آورد و تمام درد این است که دل من دل نیست !

ذکر با اعلام منبع بلامانع است

سفر دوباره
یادداشت چهارم
بدون شرح ...
تست های روانشناسی
مناجات با خدا
یادداشت سوم
سالگرد ساخت مسجد مقدس جمکران به دستور امام زمان ( عج )
مسجد مقدس جمکران افراط ها و تفریط ها :
گزارش کاراموزی ساختمان
خلاصه ترجمه جز چهارم
خلاصه ترجمه جز دوم و سوم
مجموعه عکس های کعبه
سخنان پیامبر (ص) درباره ماه مبارک رمضان در اواخر ماه شعبان
جمعه زیباست چون یار آمدنیست
عصر ظهور
[همه عناوین(72)][عناوین آرشیوشده]